Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün Aramızdan Ayrılışının 85’inci Ölüm Yıldönümünü Rahmet ve Minnetle Anıyoruz.

       Ve Aleyküme Selam, diyerek ağır bir komaya girdi. Karların, çöllerin, mermi rüzgarlarının, şarapnel parçalarının yıkamadığı bir gövde idi. İnsan için değişmez hakikat 10 Kasım 1938'de 9'u 5 geçe Türk'ün atası için tecelli etti. Ey Türk bugün yapman gereken onun mezarı başında dua etmek ve gür sesinle İstiklal Marşını haykırmaktır.

       19 Mayıs 1881'de Selanik'te bir Müslüman mahallesinde doğdu. Dünya yüzyıla yön verecek bir aileden habersizdi. Ataları Konya Karaman bölgesinden Rumeliye göçen Türk-islam mührünü balkanlara vuran Konyarlar, Kızıloğuz, Kocacık Türkleriydi. 7 yaşında yetim kaldı. 4 kardeşini küçük yaşta kaybetti. 8 yaşında köyde yaşamaya mahkum kaldı. 10 Yaşında Okulda mutsuzdu. 24 yaşında tutuklandı, sorguya çekildi. Hücreye atıldı. 25 yaşında sürgüne gönderildi. 30 yaşında işgal altındaki toprakları kurtarırken doğduğu şehir düşman tarafından işgal edildi.  34 yaşında cephede göğsünden yaralandı. 37 yaşında savaş meydanlarında kaptığı hastalıklardan ve böbrek yetmezliğinden 2 ay hastanede yattı. 38 yaşında hakkında tutuklama emri çıkarıldı, görevden alındı. 39 yaşında idam cezasına çarptırıldı. Ülkesi ve toprakları işgal edildi. Kendisine suikast tertip edildi. O ne mi yaptı? Yılmadı, yoklukları kendisine bahane etmedi. Vatanı işgal edilmiş halka önder oldu. İçeride Sultan Halifeye dışarda Emperyalizme karşı mücadele etti. Türk'e kapıkulu olmadığını, Allah'ın kulu olduğunu anlattı. Bilge Kağan'ın ‘Ey Türk titre ve kendine dön!’ sözünü  ‘Ne Mutlu Türk'üm Diyene!’ diyerek yeniledi.  Türk'e bir millet olduğunu  tekrar öğretti.

        Diyoruz ki ;

        Rahat uyu Ata'm! Türk Gençliği olarak varlığımızın en mukaddes emaneti olan, Türk İstiklal ve Cumhuriyeti'nin ebedi bekçisiyiz. Bu karar, sarsılmaz irademizin değişmez hakikatidir.