Saygı ve Minnetle. . .

´1881 yılında selanik´te doğdu´ cümlesini ilk yazdığımızda o akıllarımızda çoktan yer etmişti zaten. Onunla büyüdük biz. 23 nisan´da eğlendik, kendimizi daha o yaşta önemli hissettik. TBMM büyüklerin alanıyken, meclisin açılışını kutlayan bizlerdik. Atatürk köşemizi süslemekse büyük zevkti. 
büyüdük 19 mayıs´lar bizim oldu. kutlamalarda bütün tribünlerin bir anda türk bayrağından atatürk´ün resmine dönüşmesini hayranlıkla izledik. 
29 Ekim´de cumhuriyet´in kaçıncı yılı olursa olsun 10. yıl marşını hiç eskimeyen gururla tüylerimiz diken diken söyledik.
10 Kasım ise hep aynı. Coşkularımız zamanla değişse de yasımız aynı kalıyor. Siren sesinin verdiği o buruk his... Hiç değişmedi.
Yıllar geçti ve ben aklımın idraka en yatkın haliyle onu anlamaya, kalbimin sevgiye en aç haliyle onu sevmeye ve özlemin en ağır haliyle onu özlemeye devam ediyorum. Emeklerine minnet duyuyor, devrimlerine her gün daha çok şükrediyorum. Onlar bunlar zamirleriyle ayrıştırılmayı kabul etmeyerek, Atatürk´ün büyük coşkuyla seslendiği türk gençliğinin, zeki ve çalışkan türk milletinin bir parçası olmayı benimsiyorum. 
Onunla büyüdük, onun özlemiyle öleceğiz. biz, çocuklarımız, torunlarımız, sesimizin gittiği yere kadar herkes böyle büyüyecek, böyle yaşayacak, böyle yaşlanacak. gururla, saygıyla, özlemle, gerekirse inatla... Rahat uyusun MUSTAFA KEMAL ATATÜRK.