Hafta Başı İstiklal Marşı Töreni Yaptık.

Sanki Nazım HİKMET'in;

Kaldı işte.. Çayımız bardakta,

çocukluğumuz sokaklarda,

mutluluğumuz kursağımızda,

sevdiklerimiz uzaklarda;

gülüşlerimiz fotoğraflarda... dediği çağdayız.

Ne Yazık ki yaşadığımız pandemi nedeniyle yaklaşık olarak 10 aydır okullara bir hüzün çöktü. Koridorlar ve sınıflar derin bir sessizliğe büründü. Okul önlerindeki ak direklerde gururla dalgalanan AL BAYRAĞIMIZIN gölgesi ıssız ve çocuklara  hasret...

O çocuklar ki okudukları İstiklal Marşı ile dosta güvendi, milete umuttu. Her fafta başı ve hafta sonu okunan İstiklal Marşı aynı zamanda Yaradan'a yapılan duaydı.

İşte bugün Bakanlığımızın talimatıyla tüm Türkiye'de olduğu gibi gözleri ve gönülleri Al Bayrakl ile, dilleri İstiklal Marşı'mızla buluşturmak için bizler de burada  ve ekran başında toplandık. Verilen talimatla bahçedekiler ve ekranları başında olanlar ayakta ve hazır ol vaziyetinde; gözümüz bayrakta, hep beraber gururla ve özlemle İstiklal Marşı'mızı okuduk. Hal dilimiz ile tekrar Al Bayrağın gölgesinde bir araya gelmek için dua ettik .Nazım HİKMET ile giriş yaptık, Mehmet AKİF'in İSTİKLAL MARŞI'nın şu dizleri ile bitiriyoruz.

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl;

 Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.

 Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:

 Hakkıdır, hür yaşamış bayrağımın hürriyet;

Hakkıdır, Hakk'a tapan milletimin istiklâl!

MEHMET AKİF ERSOY