Romantizm Üzerine Ciddi Bir Deneme

Romantizm sosyal olarak inşa edilmiş bir normdur. Özel birine aşık olmak, koşulsuz bağlanmak, çıkmak ve ardından evlilik ve mutlu son döngüsü toplumun sonucudur. Aşk sadece bununla ilgili olmamalı

koşulsuzluk, derinlik, acı, nedenmidir aşk? Estetik, koşullar mutluluk mudur?

Belki beyniniz ve ruhunuzla ilgilidir. Hangi felsefeyi tartışmayı seçerseniz seçin,

benim tartışmak istediğim bu değil. Özel biri gelip beyninizi endorfinle dolmasını sağlamadığında işte o zaman toplum tarafından özel birine karşı sevgi hissetmeye zorlanma döngüsünden çıkmak istersiniz eğer romantizm gerçek değilse aromantizm de olamaz diyebilirsiniz. Haklısınız eğer topluluklar olmasaydı "romantizm" olmazdı. Hayvanlar birbirini sevebilir ama romantizm sevgiden çok daha ötedir. Sadece tek tip aşkı anlatır; bir hikayedir, bir masaldır ve aşkın "idealist versiyonudur". Aşk sadece bir duygudur ve bunların hiçbirini takip etmek zorunda değildir. Sonuçta toplum var ve romantizm bizi bir şekilde etkiliyor. İnsanlar gelecekte kendilerini aşık olup o özel kişiyle beraber görmediklerini söylediklerinde, sanki "romantik hayat" insan yapımı, beşeri değilmiş gibi onları reddediyoruz. Biz sadece hissettiklerimize ve kendi hissettiklerimize inanırız. Bazı insanlar doğal olmadığını ve gerçek olmadığını düşündüğünüz bir yaşam tarzı yaşayabilir. Eğer onlar "ben bunu hissediyorum, ben gerçeğim" derse, onları sizin gerçekliğinizi takip etmeye zorlayamazsınız. Belki kendilerine zarar veriyorlardır

yardım istemezlerse, onları yardım almaya zorlayamazsınız. Bu psikologların tavsiye ettiği bir gerçek istenmeyen yardım sorunlu bir davranıştır.

Haberin devamını okumak için buraya tıklayınız.